Werken-bij sites onder de loupe – Randstad

Logo en logotype RandstadEind november heb ik aangekondigd om weer eens reviews van vacaturesites te gaan schrijven. En daarvoor heb ik gekozen om de door Getnoticed op hun website genoemde werken-bij sites als eerste te gaan bezoeken. Ondertussen heb ik de werken-bij site van ABN AMRO van een review voorzien, en vandaag is het de beurt aan de werken-bij site van Randstad, op dit moment met Adecco de grootste uitzender van de wereld.

Ik heb ervoor gekozen om een heel simpele journey af te lopen. Ik heb me daarvoor gehuld in de persona van de eeuwige werkzoeker die als een gevolg van deze ervaring deskundig en kritisch is op elke stap in deze journey. De journey begint met de behoefte aan een baan, het doel om op een passende baan te solliciteren en de wetenschap dat Randstad een werken-bij site heeft. Onze werkzoeker typt het volgende in: werkenbijrandstad.nl.
(meer…)

Indeed’s: “Solliciteer op website van werkgever” is een gang naar Canossa

Indeed experimenteert al langere tijd met een data grab (het aftroggelen van persoonsgegevens) van bezoekers/werkzoekers. Zo moeten bezoekers tegenwoordig een account aanmaken voordat ze een vacature alert (job alert) kunnen aanmaken. En moeten bezoekers al langere tijd zich registreren als ze via Indeed willen solliciteren. Indeed wil weten wie je bent, vanwege omzet. Dit is enshittification en heeft “downstream” (in het vervolgraject) grote gevolgen voor de privacy van werkzoekers/sollicitanten, maar daar heb ik al eerder over geschreven.
Vandaag wil ik laten zien welke inspanningen een werkzoeker zich moet getroosten om via de Indeed site op een vacature te kunnen reageren. Dat kan op twee(?) manieren; er is bij een vacature of de knop Snelsollicitatie of de knop Solliciteer op website van werkgever. Ik kies de laatste variant:Combinatiepagina met sollicitatieknop – Indeed
Combinatiepagina met sollicitatieknop – Indeed

(meer…)

Is de EU stuk? Ik denk het wel

Fines versus omzetDavid Villalon schreef gisteren op LinkedIn het volgende:

The EU makes more money fining US tech than taxing European tech.[…] In 2024, the EU collected €3.8B in fines from US giants like Apple and Meta. Meanwhile, all public European tech companies combined paid only €3.2B in income tax. I get it, regulation is necessary. Fair markets need referees. But when the referee makes more money from penalties than the players do from scoring goals, the game is broken.

Het bekende riedeltje: the US innovates, and Europe regulates. Dat is waar Villalon naar verwijst met the game is broken. En het is genoegzaam bekend dat de VS een aanzienlijke (en groeiende) voorsprong op Europa heeft. Maar er nog een andere wijze waarop de game is broken, en dat is dat US tech zich op een neo-koloniale wijze verrijkt met content waar ze eigenlijk met haar grijpgrage vingers vanaf zou moeten blijven, onder het motto: we are too big to jail. Overigens beperkt dat misbruik zich niet tot Europese content, maar die content zit er ook tussen. En dat levert met de regelmaat van de klok boete’s op van de Europese Unie (the referee). (meer…)

Enshittification in HR: disposition data

EnshittificationDe titel behoeft enige uitleg. De term Enshittification is bedacht door schrijver Cory Doctorow, en (een deel van) de titel van zijn laatste boek Enshittification. Why Everything Suddenly Got Worse and What to Do About It

Doctorow gebruikt de term Enshittification om het proces te beschrijven waarin online platforms en online diensten, zoals sociale media, e-commerce sites of zoekmachines, geleidelijk steeds slechter worden voor hun gebruikers. Dit proces kent grofweg drie fasen:

Fase 1 (waarde voor de gebruiker): Het platform biedt waardevolle functies aan haar gebruikers, vaak tegen kostprijs of zelfs met verlies, om zo een groot netwerk op te bouwen.

Fase 2 (Waarde verschuift naar de adverteerder): Zodra het platform veel gebruikers heeft, gaat het zich richten op het aantrekken van bedrijven en producenten (degenen die waarde creëren of aanbieden op het platform, zoals verkopers, app-ontwikkelaars of contentmakers). Het platform biedt hen voordelen, vaak ten koste van de gebruikerservaring van de gebruikers (zie Fase 1), om hun inkomsten te verhogen.

Fase 3 (Waarde geëxtraheerd door het platform): Uiteindelijk verschuift de focus naar het maximaliseren van de winst van het platform zelf. Dit gebeurt door het extraheren van waarde van zowel de gebruikers (bv. door meer advertenties, slechtere algoritmes of hogere prijzen) als de producenten (bv. door hogere commissies of minder bereik). Dit leidt tot een steeds slechtere gebruikerservaring en uiteindelijk tot een neergang van de kwaliteit van het platform.

(meer…)

Besluit op Woo-tender aan SZW over contractwaarde PES-suite voor Bemiddelingsservice

Logo UWVVandaag ontving ik eindelijk een antwoord van het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (SZW) op mijn Woo-verzoek van 1 september 2025 over de ontwikkeling van de contractwaarde van de UWV tender “PES-suite voor de Bemiddelingsservice”. Ik had om inzage in specifieke documenten gevraagd:

Documenten die bij het ministerie aanwezig kunnen zijn in het kader van de
beleidsverantwoordelijkheid voor de uitvoering van de sociale zekerheid door het UWV. Meer specifiek:

1. Alle documenten waarin melding wordt gemaakt van de geraamde of gewijzigde contractwaarde van de door UWV gegunde aanbesteding “PES-suite voor de Bemiddelingsservice”, inclusief documenten waarin wijzigingsvoorstellen of afwijkingen worden besproken of beoordeeld;

2. Reacties, beleidsopvattingen of suggesties van SZW aan UWV zijn
vastgelegd met betrekking tot dit project of de aanbesteding daarvan;

3. De aanbesteding, uitvoering of projectbewaking van de PES-suite door
UWV is besproken in bilaterale overleggen tussen SZW en UWV, inclusief
verslagen of gespreksnotities;

4. Informatie is aangeleverd of verwerkt met het oog op verantwoording via
het Rijks ICT-dashboard of richting andere controlerende instanties (o.a
Rekenkamer, Tweede Kamer, AC-ICT);

(meer…)

Data subjects misbruiken privacywetgeving. Schande!

BullshitVandaag verscheen er een artikel in het Financieele Dagblad (FD) met de titel Juristen zien dat privacywetgeving wordt misbruikt. Met in het achterhoofd het grootschalige en groeiende (denk disposition data) misbruik van persoonsgegevens zette ik met een blij gemoed mijn leesbril op. Om vervolgens al door de tweede zin van artikel als een plumpudding ineen te zijgen:

Verzoek om inzicht in persoonsgegevens zou steeds vaker worden ingezet als verdienmodel

Krijg nou tandjes!? Alsof de Digital Omnibus nog niet voldoende schade lijkt aan te gaan brengen aan de privacywetgeving… We gaan data subjects (a.k.a. data slaven) een beetje bashen. Want die arme, arme webwinkels krijgen “steeds vaker”:

een verzoek [van een consument] om inzicht te krijgen in de persoonsgegevens die worden gebruikt en het doel waarmee dat gebeurt.

(meer…)

Overheid gaf/geeft disposition data vrijwillig weg

imageOp de site van de AIVD valt over solliciteren bij deze dienst het volgende te lezen:

Omdat we bij de AIVD met geheime informatie en (menselijke) bronnen werken, is het voor de meeste functies wenselijk dat maar weinig mensen – buiten je collega’s natuurlijk – weten wat voor werk je doet.

Die terughoudendheid begint al tijdens je sollicitatie. Door met anderen te praten over je belangstelling om bij de AIVD te werken, zouden kwaadwillenden interesse kunnen krijgen in jou of mensen uit je omgeving.

(meer…)